İlk intiba çok önemli derler, bir marketin kitap reyonundan fark edip elime aldığımda başlığını okur okumaz, derin bir sızı hissettim içimde! Ve dedim ki bir başlık bile beni bu kadar çok sarsabiliyorsa, okuduğumda kim bilir neler hissedeceğim! Nitekim de yanılmamışım. Bir de yaşananların kurgu değil de hakikat olduğunu öğrendiğimde, iki çocuk annesi olan ben, adeta kahroldum!...
Kurguya bile haddinden fazla anlam yüklerken, hakikatlerle harmanlanmış bu kitap beni tarumar etti! Kitapta olağan seyrinde devam eden bir evliliğin, araya aileler ve kültür farklılığı girince mahvoluşuna şahit oluyoruz! Başlarda sevgi dolu bir baba ve karısını çok seven bir eş! Mudî'ye inanıp, sırf kızının ilerleyen yıllarda babasının ülkesini merak edip gitmek istemesine engel olmak maksadıyla, eşinin ülkesine ziyarete gitmeye karar veren, bir annenin trajik öyküsü. On sekiz ay boyunca kızı kendisinden koparılmasın diye, her türlü işkenceye bir gün kurtulabilme umuduyla ölümüne direnen Betty!...
" İradenin olduğu yerde, çaba tükenmez! " diyen, Betty'nin evladını korumak adına verdiği mücadele, takdire şayan! Kime karşı verilen bu mücadele, bir zamanlar çok sevdiği ve sevildiğini hissettiği eşine karşı! Ne kadar, vahim bir durum! Çiftler birlikte bir yola çıkmaya karar veriyor ama o sarsılmaz egolar sayesinde, çocuklarının hayatlarını mahvetme pahasına gözler kibirden başka hiçbir şeyi görmüyor! Sanırız ki her şey bizim tekelimizde ve küçük dağları biz yarattık! Ne yaşanırsa, yaşansın! Yeter ki, bizim egolarımız sarsılmasın!
Peki, Rabbimizin bize emaneti olan o tertemiz, masum evlatlarımızın suçu ne? Yazarın okuyucuyu sıkmadan, aksine öfkenize hakim olmakta zorlanacağınız ve gözyaşlarınızın akmasına engel olamayacağınız bir üslup ile yazdığı kitabı okumanızı tavsiye ederim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder