Bazen görmek yeterli mi, gelişen olayları kavrayabilmek adına yoksa bilfiil yaşamak mı?
Hani bazı zamanlar gelişen olayların akabinde boğulup umudumuzu kestiğimiz anlarda eşimizden, dostlarımızdan ister sözle, ister fiilen bir destek, bir yardım bekleriz ya! Bayan Felicity Lemon' da kız kardeşinin yürütmekle mükellef olduğu öğrenci yurdunda gelişen hırsızlık olaylarını çözmek adına, sevimli dedektifimiz Hercule Poriot'un yardımına baş vurur.
Aslında Hercule Poriot sekreterinin dalgın olması sonucunda dikte etmesi gereken yazıların hatalı olduğunu fark edince, olaya müdahil olmak zorunda kalır. Her ne kadar yurtta kalan öğrenciler ile arasında bir bağ olmasa da!
Son günlerde yurt genelinde, bazı olağan dışı olaylar yaşanmaktadır. Misâl bir ayakkabının tekinin çalınması ya da teslime hazır bir ödevin sabotaj edilmesi gibi... İlk başlarda dikkate alınamayacak kadar önemsizlik arz etse de yaşanılanlar, gelişen süreç içerisinde yurttaki öğrencileri tedirgin etmektedir.
Bazen meseleler hangi açıdan baktığımıza göre değişir. O an için buna ihtiyatsızlık da diyebiliriz ya da gözü peklik. Hercule Poriot'a göre ise, önemsiz olarak gözükse de kaybolan eşyalar patlak verebilecek bir cinayetin habercisi de olabilir. Hem öyle bir cinayet ki, " Geliyorum, haberiniz olsun! " dedirten modelinden.
Her ne kadar kaybolan eşyalar bir suç unsuru teşkil etmese de, yurt genelinde öğrenciler arasında akla ve hayale sığmayan davranışlar sergilenmesine sebep olmakta!
" Bir insanın işin doğrusunu anlayıp fikrini değiştirme hakkı her zaman vardır; ama gerçekleri değiştirme özgürlüğü yoktur. " der, Thomas Paine " Akıl Çağı " isimli eserinde.
Bakalım sevimli dedektifimizin öngördüğü gibi, yurtta kalan öğrenciler fikirlerini değiştirse de, hakikatlere erişmek göründüğü kadar kolay olacak mı? Yoksa çalınan eşyalar, akabinde gerçekleşecek olan cinayetlerin bir habercisi mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder